Historia pewnych zdjęć

Henry N. Cobb latem 1947 roku miał 21 lat i studiował architekturę na Uniwersytecie Harvarda. Wraz z grupą amerykańskich projektantów przyjechał do Warszawy. To co zobaczył dwa lata po zakończeniu wojny, zrobiło na nim ogromne wrażenie. Utrwalił to na zdjęciach.

Henry N. Cobb latem 1947 roku miał 21 lat i studiował architekturę na Uniwersytecie Harvarda. Wraz z grupą amerykańskich projektantów przyjechał do Warszawy. Celem wizyty była ocena progresu powojennej odbudowy miasta. Był pełen podziwu dla polskich architektów z Biura Odbudowy Stolicy, za determinację i energię z jaką zabierali się za rekonstrukcję Warszawy. Tym bardziej, że takie traktowanie ruin zabytków było w ówczesnym świecie nieznane, ponieważ zasady sztuki konserwatorskiej zakładały, że to, co zostało zburzone, nie może zostać zrekonstruowane. To co zobaczył dwa lata po zakończeniu wojny, zrobiło na nim ogromne wrażenie. Młody student Henry utrwalił to na zdjęciach. 

64 lata później, porządkując swoje archiwum, znalazł negatyw z wizyty w Warszawie. Zdjęcia przesłał do Polski. Przyzwyczajeni do czarno-białych fotografii, przedstawiających zrujnowaną stolicę, możemy mieć wrażenie, że zdjęcia Cobb’a to fotomontaż, zabieg współczesnych fotografów, by je nieco ożywić, nadać im większego dramatyzmu przez ich urealnienie. Ale zdjęcia Cobb’a to nie trik, nie sztuczka magiczna, tylko prawdziwy obraz Warszawy z sierpnia 1947 roku. Warszawy z zieloną trawą i niebieskim niebem.

Fundacja Warszawa 1939 przygotowała dwa filmy ze zdjęciami Warszawy sprzed prawie 70 lat. Pierwszy z nich zawiera fotografie Henry’ego Cobb’a, drugi zdjęcia pochodzące jeszcze z czasów wojny, najprawdopodobniej z listopada lub grudnia 1944 roku. Autor zdjęć jest nieznany. W 1971 roku opublikował je Tygodnik Stolica.

Warszawa, sierpień 1947 roku.

Autor zdjęć: Henry N. Cobb

 

Warszawa, listopad / grudzień 1944 roku.

Autor zdjęć: nieznany